از همه ی عزیزانی که برای راه اندازی سامانه ایمیلی اظهار لطف کردند تشکر می شود و این اظهار لطف ها خستگی ناشی از مشکلات موجود در گروه را برطرف می کند.

اما علی رغم میلم باید بگم که متاسفانه بعضی برخوردها از بعضی از دانشجویان، بسیار دردناک است... اینکه برای پر رنگ کردن مشکلات و بزرگ جلوه دادن ایرادات، دروغ و شانتاژ صورت گیرد کار صحیحی نیست و متاسفانه تعداد این گونه اتفاقات کم نیست... وقتی دانشجو به رئیس دانشکده یا فلان استاد به دروغ می گوید که فلان کلاس ما 4 هفته است که تشکیل نشده واقعا در این شرایط، قابل پذیرش نیست.

این برخوردها و حرکات، دلسرد کننده است و هیچ عقل و شرعی به ما این مجوز را نداده که برای بیان خواسته های خود یا جلب توجه دانشگاه، به دروغ و مبالغه های این چنینی روی بیاوریم!

بنده برای خودم نگران نیستم... چون آن زمان که این مسوولیت را قبول کردم، برای تشکر یا خوشامدن دانشجویان نبود و برای این برخوردها حسابی باز نکردم، بلکه بنده نگران این هستم که اگر این رفتارها اصلاح نشود و تربیت درستی در ما شکل نگیرد، جامعه ی آینده ی ما جامعه ی مناسبی نخواهد بود.

بنده نگران این هستم که چرا ما در کنار تدریس "زبان ماشین" نیامدیم "زبان انسانی" را یاد بدیم؟!!

چرا در کنار "کامپایلر" درس "محبت" تدریس نمی شود؟!!

چرا در کنار "گرافیک کامپیوتری 1" درسی به نام "گرافیک و زیبایی بیان انسانی" به ماها یاد نمی دهند؟!!

چرا در کنار "طراحی الگوریتم ها" درسی به نام "طراحی رفتارها" یا "رعایت انصاف در گفتارها و رفتارها" وجود ندارد که به ما طعم و لذت ادب و انصاف را بچشاند و عظمت آن را نشان دهد...

به امید روزی که توی دانشگاه فضای انسانی و احترام متقابل حاکم شود و به فرمایش مرحوم امام (ره) اول تهذیب نفس و سپس تحصیل علم و تخصص، صورت گیرد! انشاءالله